1. Podmiotami stosunku gwarancji są:
1) Fundusz;
2) deponent.
2. Przedmiotem gwarancji jest wierzytelność deponenta, w związku z którą z dniem spełnienia warunku gwarancji nabywa on w stosunku do Funduszu, na warunkach określonych w ustawie, uprawnienie do świadczenia pieniężnego.
3. Świadczenie pieniężne, o którym mowa w ust. 2, jest płatne w złotych, w terminie 20 dni roboczych od dnia spełnienia warunku gwarancji, z zastrzeżeniem ust. 4.
4. W przypadku wystąpienia okoliczności uniemożliwiających wypłatę świadczenia pieniężnego, w terminie określonym w ust. 3, w szczególności ze względu na nieprawidłowości w prowadzeniu ksiąg rachunkowych banku lub w funkcjonowaniu systemu wyliczania podmiotu objętego systemem gwarantowania, Komisja Nadzoru Finansowego przedłuża na wniosek Zarządu Funduszu termin wypłat, nie dłużej jednak niż o 10 dni roboczych, liczonych od dnia, w którym upływa termin, o którym mowa w ust. 3.
5. Komisja Nadzoru Finansowego podejmuje decyzję w sprawie wniosku, o którym mowa w ust. 4, w terminie 2 dni roboczych od dnia jego wniesienia.
6. Fundusz nie ponosi odpowiedzialności za wypłatę środków gwarantowanych osobom nieuprawnionym ani za wypłatę środków gwarantowanych w niewłaściwej wysokości, dokonaną zgodnie z listą deponentów, a także za niedokonanie wypłaty osobie uprawnionej w wyniku nieujawnienia jej na tej liście.
7. Członkowie Zarządu Funduszu działający z należytą starannością nie ponoszą odpowiedzialności za szkodę wynikłą z niewłaściwej realizacji wypłat środków gwarantowanych.
8. Fundusz nie ponosi odpowiedzialności za niedokonanie wypłaty środków gwarantowanych w terminach określonych w niniejszej ustawie, jeżeli było to spowodowane siłą wyższą.