Kodeks karny wykonawczy

Oddział 4 Prawa i obowiązki skazanego

Kodeks karny wykonawczy, Rozdział X Kara pozbawienia wolności

Oddział 4 Prawa i obowiązki skazanego
Art. 101. prawa i obowiązki skazanego
Art. 102. szczególne prawa skazanego
Art. 103. prawo skazanego i jego obrońcy do składania skarg dotyczących praw człowieka
Art. 104. korzystanie z przysługujacych praw skazanego
Art. 105. korespondencja i kontakty z rodziną skazanego
Art. 105a widzenia
Art. 105b. korzystanie z telefonu przez skazanego
Art. 106. prawo skazanego do wykonywania praktyk religijnych
Art. 107. prawa skazanych za przestępstwa polityczne lub religijne
Art. 108. bezpieczeństwo osobiste skazanego
Art. 109. wyżywienie skazanego
Art. 110. powierzchnia celi mieszkalnej skazanego
Art. 110a. rzeczy, które może posiadać skazany w celi
Art. 111. odzież i higiena osobista skazanego
Art. 112. prawo do spaceru
Art. 113. środki pieniężnych i przedmioty wartościowe w dyspozycji skazanego
Art. 113a. dokonywanie zakupów przez skazanego
Art. 114. przyznanie zapomogi skazanemu
Art. 115. bezpłatna opieka zdrowotna dla skazanego
Art. 116. obowiązki skazanego
Art. 116a. zakazy dotyczące skazanego
Art. 117. leczenie skazanego
Art. 118. postępowanie w przypadku zagrożenie życia skazanego
Art. 119. samookaleczenie skazanego
Art. 120. szkody w mieniu zakładu karnego z winy skazanego

więcej

Należności sądowe

Art. 206. 

§ 1. Sąd wzywa osobę zobowiązaną do uiszczenia kosztów sądowych lub pieniężnej kary porządkowej do ich zapłacenia w terminie 30 dni, a w razie bezskutecznego upływu tego terminu należności te ściąga się w drodze egzekucji.

§ 2. W zakresie odraczania, rozkładania na raty i umarzania należności sądowych, stosuje się odpowiednio art. 49-51, przy czym okres odroczenia wykonania albo rozłożenia na raty pieniężnej kary porządkowej nie może przekroczyć 6 miesięcy.

§ 3. Przepisy § 1 i 2 mają odpowiednie zastosowanie do wykonania orzeczenia o nawiązce na rzecz Skarbu Państwa oraz do obowiązku uiszczenia kwoty pieniężnej, stanowiącej równowartość orzeczonego przepadku, z tym że okres odroczenia wykonania tych należności albo rozłożenia na raty nie może przekroczyć 1 roku.

więcej

Wykonanie środków zabezpieczających

Art. 205. 

Do wykonania środków zabezpieczających, które polegają na zakazie zajmowania określonych stanowisk, wykonywania określonego zawodu lub prowadzenia określonej działalności gospodarczej, przepadku albo zakazie prowadzenia pojazdów, stosuje się art. 180-193 i art. 195.

więcej

Widzenia sprawcy przebywajacego w zakładzie zamknietym

Art. 204c. 

Osobiste kontakty sprawcy przebywającego w zakładzie, o którym mowa w art. 200 § 2 pkt 2 lub 3 albo w § 3, z osobami odwiedzającymi mogą odbywać się tylko za zgodą kierowników tych zakładów. Można odmówić udzielenia takiej zgody, w szczególności gdy kontakty te powodują wzrost ryzyka zachowań niebezpiecznych.

więcej

Przesyłanie do sądu opinii o stanie zdrowia sprawcy

Art. 203. 

§ 1. Kierownik zakładu zamkniętego, w którym wykonuje się środek zabezpieczający, nie rzadziej niż co 6 miesięcy przesyła do sądu opinię o stanie zdrowia sprawcy umieszczonego w tym zakładzie i o postępach w leczeniu lub terapii; opinię taką obowiązany jest przesłać bezzwłocznie, jeżeli w związku ze zmianą stanu zdrowia sprawcy uzna, że jego dalsze pozostawanie w zakładzie nie jest konieczne.

§ 2. Sąd może w każdym czasie żądać opinii o stanie zdrowia i stosowanym leczeniu lub terapii oraz ich wyników wobec sprawcy umieszczonego w zakładzie, o którym mowa w § 1.

więcej

Postępowanie lecznicze, terapeutyczne i rehabilitacyjne wobec sprawcy

Art. 202. 

Sprawcę, wobec którego wykonywany jest środek zabezpieczający, obejmuje się odpowiednim postępowaniem leczniczym, terapeutycznym i rehabilitacyjnym, a także resocjalizacyjnym, którego celem jest poprawa stanu jego zdrowia i zachowania, w stopniu umożliwiającym powrót do życia w społeczeństwie i dalsze leczenie w warunkach poza zakładem.

więcej

Komisja psychiatryczna do spraw środków zabezpieczeń

Art. 201. 

§ 1. W celu zapewnienia właściwego miejsca wykonywania środków zabezpieczających, o których mowa w art. 200 § 1 i 2, minister właściwy do spraw zdrowia powołuje komisję psychiatryczną do spraw środków zabezpieczających.

§ 2. Wykonując orzeczenie o zastosowaniu środka zabezpieczającego związanego z umieszczeniem w zamkniętym zakładzie psychiatrycznym lub w zakładzie leczenia odwykowego, sąd, po zasięgnięciu opinii komisji psychiatrycznej do spraw środków zabezpieczających, określa rodzaj zakładu, o którym mowa w art. 200 § 2 lub 3, i przesyła odpis orzeczenia wraz z poleceniem doprowadzenia sprawcy właściwej stacji pogotowia ratunkowego, właściwej jednostce Policji lub właściwemu organowi wojskowemu, a odpis orzeczenia i polecenie przyjęcia – kierownikowi właściwego zakładu.

§ 3. Jeżeli sprawca przebywa w zakładzie karnym albo w areszcie śledczym, polecenie doprowadzenia sąd przesyła dyrektorowi tego zakładu lub aresztu, załączając odpis orzeczenia.

§ 4. Minister właściwy do spraw zdrowia, w porozumieniu z Ministrem Sprawiedliwości, określa, w drodze rozporządzenia, tryb powoływania i zadania komisji psychiatrycznej do spraw środków zabezpieczających, jej skład oraz wykaz zamkniętych zakładów psychiatrycznych i zakładów leczenia odwykowego przeznaczonych do wykonywania środków zabezpieczających, a także ich pojemność i warunki zabezpieczenia, z uwzględnieniem szczegółowych zasad kierowania do takich zakładów, postępowania ze sprawcami w nich umieszczonymi oraz regulamin organizacyjno-porządkowy wykonywania środków zabezpieczających, mając na uwadze w szczególności poddanie sprawcy umieszczonego w zamkniętym zakładzie psychiatrycznym lub w zakładzie leczenia odwykowego właściwemu leczeniu lub terapii, przeciwdziałanie zachowaniom sprawcy zagrażającym życiu i zdrowiu innych osób lub powodującym niszczenie przedmiotów znacznej wartości oraz zapobieżenie samowolnemu oddaleniu się sprawcy stwarzającego zagrożenie poza zakładem.

więcej