Kodeks postępowania karnego

Wyłączenie sędziego

Art. 40. 

§ 1. Sędzia jest z mocy prawa wyłączony od udziału w sprawie, jeżeli:

  1)  sprawa dotyczy tego sędziego bezpośrednio,

  2)  jest małżonkiem strony lub pokrzywdzonego albo ich obrońcy, pełnomocnika lub przedstawiciela ustawowego albo pozostaje we wspólnym pożyciu z jedną z tych osób,

  3)  jest krewnym lub powinowatym w linii prostej, a w linii bocznej aż do stopnia pomiędzy dziećmi rodzeństwa osób wymienionych w pkt 2 albo jest związany z jedną z tych osób węzłem przysposobienia, opieki lub kurateli,

  4)  był świadkiem czynu, o który sprawa się toczy, albo w tej samej sprawie był przesłuchany w charakterze świadka lub występował jako biegły,

  5)  brał udział w sprawie jako prokurator, obrońca, pełnomocnik, przedstawiciel ustawowy strony, albo prowadził postępowanie przygotowawcze,

  6)  brał udział w wydaniu zaskarżonego orzeczenia lub wydał zaskarżone zarządzenie,

  7)  brał udział w wydaniu orzeczenia, które zostało uchylone,

  8 ) (uchylony),

  9)  brał udział w wydaniu orzeczenia, co do którego wniesiono sprzeciw,

10)  prowadził mediację.

§ 2. Powody wyłączenia trwają mimo ustania uzasadniającego je małżeństwa, wspólnego pożycia, przysposobienia, opieki lub kurateli.

§ 3. Sędzia, który brał udział w wydaniu orzeczenia objętego wnioskiem o wznowienie lub zaskarżonego w trybie kasacji, nie może orzekać co do tego wniosku lub tej kasacji.

poprzedni Art. 39, następny Art. 41

Dodaj komentarz