1. Przepisów ustawy nie stosuje się w przypadku zawierania umowy:
1) której wykonanie jest związane z dostępem do informacji niejawnych o klauzuli tajności „poufne” lub wyższej albo jeżeli jej wykonaniu muszą towarzyszyć szczególne środki bezpieczeństwa, albo jeżeli wymaga tego ochrona podstawowych interesów państwa;
2) głównie w celu wykonywania co najmniej jednego z następujących rodzajów działalności:
a) udostępnianie publicznej sieci telekomunikacyjnej,
b) eksploatacja publicznej sieci telekomunikacyjnej,
c) świadczenie publicznie dostępnych usług telekomunikacyjnych za pomocą publicznej sieci telekomunikacyjnej; – jeżeli umowa ma zostać zawarta wyłącznie w celu wykonywania takiego rodzaju działalności;
3) na podstawie szczególnej procedury organizacji międzynarodowej odmiennej od określonej w ustawie;
4) na podstawie umowy międzynarodowej, której stroną jest Rzeczpospolita Polska, dotyczącej stacjonowania wojsk, jeżeli umowa ta przewiduje inne niż ustawa procedury zawierania umowy koncesji;
5) na podstawie umowy międzynarodowej zawartej między Rzecząpospolitą Polską a państwem niebędącym członkiem Unii Europejskiej lub wieloma takimi państwami, dotyczącej wdrożenia lub realizacji przedsięwzięcia przez strony tej umowy, jeżeli umowa ta przewiduje inne niż ustawa procedury zawierania umowy koncesji;
6) z zainteresowanym podmiotem, który z mocy prawa ma wyłączne prawo do wykonywania działalności będącej przedmiotem koncesji;
7) na usługi – jeżeli wymaga tego interes publiczny, który może być związany w szczególności z zagrożeniem ciągłości realizowania zadania będącego przedmiotem koncesji na usługi, a którego wystąpienia koncesjodawca dochowując należytej staranności nie mógł przewidzieć, z zastrzeżeniem ust. 2.
2. Zawierając umowę, o której mowa w ust. 1 pkt 7, wszczyna się postępowanie o zawarcie umowy koncesji. Umowa zawarta w trybie ust. 1 pkt 7 nie może obowiązywać dłużej niż do dnia zakończenia tego postępowania.