1. Identyfikatorem podatkowym jest:
1) numer PESEL – w przypadku podatników będących osobami fizycznymi objętymi rejestrem PESEL nieprowadzących działalności gospodarczej lub niebędących zarejestrowanymi podatnikami podatku od towarów i usług;
2) NIP – w przypadku pozostałych podmiotów podlegających obowiązkowi ewidencyjnemu, o którym mowa w art. 2.
2. NIP nie może mieć ukrytego lub jawnego charakteru znaczącego, określającego
pewne cechy podatnika, płatnika podatku albo płatnika składek ubezpieczeniowych.